aso's

Het moet me van het hart, het zal geen verrassing zijn maar er bestaan echt aso's. Klim en kampeer aso's.  Zelfs een hele grote groep aso's. En wel te verstaan de Maas Sac'ers.
Op het bivak veld van Freyr mag je 's avonds vanaf zes uur je tent opzetten als je 's ochtends om tien uur maar weer weg bent. Het is een redelijk groot veld en je mag er vuurtje stoken. Op twee minuten lopen is een wc en stromend water. Het is een plek waar, zeker op zaterdagavond, veel klimmers komen om te overnachten. Er slapen veel groepen; studenten, jeugdkampen en cursusisten. En er zijn ook altijd wel stelletjes of einzelgängers die er hun tentje opzetten of bivakzak uitrollen.
Wij slapen daar dus ook af en toe. Zo ook april dit jaar. We waren op zaterdagavond als eerste op het veld, keuze te over dus. We hebben ons tentje helemaal achterin opgezet, het mooiste plekje met uitzicht vanaf de rots op de Maas die ver beneden door het landschap slingert. Na een uurtje relaxen en van het uitzicht genieten zijn we een hapje gaan eten.
Toen we twee uur later terug kwamen op het bivak veld was het er lekker druk. Veel groepen die tentenkampen hadden gevormd, het zag er gezellig uit. We dachten nog: wat heerlijk dat wij al een mooi en rustig plekje hebben! We liepen door naar het achterste deel.
Nog nooit in mijn 38,5 jarige kampeer carrière heb ik zoiets meegemaakt. Ons tentje was helemaal klem gezet. Op nog geen halve meter stonden twee tenten met de achterkant tegen de onze. Daaromheen nog een stuk of acht tentjes en twee kringetjes met studenten die zaten te eten, drinken en kletsen. Verbouwereerd zochten we naar onze tent. Patrick liep nog netjes om, ik was zo verbijsterd dat ik door de kringetjes gestampt ben. Wat me nog het kwaadst maakte is dat al die studenten schaapachtig opkeken en geen reactie gaven. Niemand die opstond om even uit te leggen over het hoe en waarom van deze actie.
We hebben onze spullen gepakt en zijn 20 meter verderop gaan staan, op een riante plek waar makkelijk 15 tentjes konden staan; daar waar zij hadden moeten staan! Toen we terug kwamen om onze tent op te pakken vroeg een student aan Patrick of hij mee kon helpen met het verplaatsen van de tent. Mijn bloed kookte, mijn benen trilde van woede, ik had heel veel nare woorden willen roepen en ook wel nare dingen willen doen maar ergens in me riep een wanhopig stemmetje dat dat niets zou oplossen.
Ik heb altijd geleerd dat je afstand houdt van andere kampeerders, dat je elkaars ruimte respecteert en dat als je later komt de mooiste plekjes weg zijn. Volgens mij hoort dat bij de kampeer etiquette. Deze studenten hebben dat niet geleerd of hebben er schijt aan. Zij vormen natuurlijk het middelpunt van het universum en hebben hun eigen etiquette, die ze veel beter uitkomt.

nieuw seizoen, nieuw materiaal

Een nieuw klimseizoen staat voor de deur. Eigenlijk stond deze al veel langer voor de deur maar doordat het weer niet mee zat is alles vooruit geschoven. Des te meer tijd was er dus om het internet af te struinen, in winkels het materiaal door de vingers te laten glijden en knopen door te hakken. Dat laatste is eigenlijk geen goede uitdrukking in de klimsport... Maar desalniettemin heeft dat bij ons wel geresulteerd in de aanschaf van een set friends en een set hexentrics. Na de cursus van vorig jaar zijn we echt wel om: we willen meer klimmen met mobiele zekeringsapparaten. Na deze aankopen zijn we redelijk compleet en dus klaar voor het klimseizoen. Hoewel nog wat stram van de winter hebben we het materiaal vorig weekend uitgeprobeerd. Het was weer fijn om de rots af te tasten naar de juiste gaten en spleten voor een zekering en om dan te bepalen welke zekering en welke maat. En vervolgens de vraag: is dit stevig genoeg om in te vallen?
De set hexentrics hebben een mooie klank als ze aan mijn klimgordel hangen, het lijkt wel of ze samen een windharp vormen. Maar ja, dat is niet echt een oordeel met betrekking tot veiligheid en gebruiksgemak. Eigenlijk ben ik ook helemaal niet zo technisch; het materiaal is uitentreuren getest en her getest de afgelopen decennia. Ik vertrouw er (blind) op dat het goed is. De veiligheid zit 'm in de plaatsing. De veiligheid komt van de gebruiker. En dat ben ik.

Onze nieuwe friends (of vriendjes, zoals onze instructeur ze liefkozend noemde) zijn hetzelfde als de friends die we in onze cursus konden gebruiken. Dit was dus bekend. De nieuwe  hexentrics hebben als groot verschil staalkabeltjes i.p.v. de touwtjes van het cursus materiaal. Ik dacht dat dit een nadeel zou zijn met betrekking tot de buigzaamheid van de stalen kabeltjes. Maar dit viel mee, het voordeel is juist dat er geen dikke knoop in de weg zit.
Kortom, wij zijn blij. Blij met het nieuwe materiaal, blij met het nieuwe klimseizoen, blij met de plannen die we hebben en we zullen nog blijer zijn als onze klimdromen ooit uit mogen komen.
Blijheid alom!

wiki info over de hexentric auf Deutsch