Zaterdag was het dan zo ver: mijn kleinste
hobby kreeg nog een kans. P moest er ook aan geloven, hij mocht mee. Wat een
tegenvaller zeg! De eerste 10 kilometer hebben we echt afgezien. Nu heeft
Nederland geen bergen en kun je discussiëren over mountainbiken in dit land.
Een betere term is hill-biken. Maar dat ter zijde.
Voor ons voelden de hobbeltjes op de Sallandse
heuvelrug wel degelijk als enorme bergen. Mijn schakelfobie werkt dan ook niet
echt mee. Vroeger ging mijn fiets altijd stuk als ik schakelde, dat zit er diep
in maar ik leer. De bergen die wij moesten beklimmen zaterdag dwongen mijn
fobie op de knieën. Het was schakelen of omvallen. Gelukkig was het erg rustig
en zijn we maar één collega mountainbiker tegen gekomen die ‘erop en erover’
ging. Hier dus weinig ego schade.
Het laatste stuk werd toch wel leuker. Heel langzaam voelde ik een ritme
komen in ploeteren, zweten, vloeken, schakelen en de benen rondgooien. En toen
kwam de auto alweer in zicht. Voldoening was er zeker. We keken elkaar aan en
besloten dat het vies tegenviel en dat als we het vaker zouden doen het vast
leuker zou worden!
http://www.sallandseheuvelrug.nl/node/245
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie, deze zal zsm op de site staan!
Met vriendelijke groet,
Buitenbok