
Rond de knopenavond in de gymzaal heb
ik thuis de stof doorgenomen en zo heel wat stoelen en tafels ‘gered’ van
allerlei dramatische scenario's. De knopen zaten er in ieder geval goed in.
De volgende opgave was de juiste namen bij de technieken plaatsen; vorig jaar
hebben de instructeurs zo lopen harrewarren met de namen dat het
resultaat was dat ik wel weet wat ik moet doen maar steeds de verkeerde naam erbij
geef.
Mijn mooi geoefende constructie zat meteen al klem dankzij
de rand van de rots waaronder mijn ‘slachtoffer’, gelukkig heel geduldig, hing.
Ook toen haar benen gevoelloos werden bleef ze lachen en gezellig met de andere
slachtoffers kletsen. Dat het in de praktijk allemaal
niet zo soepel verloopt is maar goed ook, daar leer je meteen op
anticiperen.
Iedere keer besef ik ook weer dat iemand naar boven takelen
zulk zwaar werk is dat ik beter alle alarmnummers in mijn telefoon kan opslaan. P krijg ik nooit 30 meter omhoog getakeld.
Natuurlijk ben ik zelf ook slachtoffer geweest en heb een
uur in de regen mogen hangen in afwachting van mijn redder. Ook dat is een
goede oefening. Gered worden is geen kwestie van seconden en minuten maar van
kwartieren en uren.
Eigenlijk is de conclusie van zo’n cursus altijd dat er
maar
beter niets fout kan gaan als je echt onderweg bent.
www.oostwand.nl/trainingbergreddingstechniek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie, deze zal zsm op de site staan!
Met vriendelijke groet,
Buitenbok