inlopen

Zaterdag vertrokken we aan het begin van de middag met ieder een rugzak op. Voor de jongens de eerste meters met een echte rugzak met echte kilo's. Alle spullen lagen op tafel en ze mochten kiezen wat ze graag wilden dragen: knuffel, iets lekkers, eigen hoofdlamp, broekspijpen, spelletje en de lunch voor onderweg. De matjes en zomerslaapzakjes had ik al onderin gestopt voor het volume. Beiden kwamen ze uit op 4 kilo en wilden graag meer dragen, een goed teken.
Het lopen ging goed. P heeft een GPS aangeschaft en daarop kan de oudste precies bijhouden hoe ver we gelopen hebben, hoe hard we gaan en wat er nog gaat komen. Informatie die het lopen voor hem, hopelijk, makkelijker maakt. Desondanks was het wel weer pittig, ze moesten echt wennen aan het wandelen met een rugzak met gewicht. Na heel wat opbeurende woorden, afleidingsmanoeuvres, water pauzes, mueslirepen en complimenten kwam na 12 kilometer eindelijk de camping in zicht.
Hier was het leed snel vergeten want we konden lekker in het gras liggen en hout zoeken voor het kampvuur. Grappig dat mannen, van welke leeftijd dan ook, het heerlijk vinden om woest te zwaaien met een bijl of er in ieder geval naar te kijken. Gelukkig komt dat het vuur alleen maar ten goede. Na het opzetten van de tent kwamen we er achter dat we een en ander vergeten waren; zo was er een matje te weinig meegekomen, het fototoestel bleek batterijloos en de kaas voor het ontbijt lag ook nog in de koelkast thuis. Gelukkig zijn we creatief.
Na een avondje vol luieren, pannenkoeken en mooi vuur brandden we 's ochtends de tent uit dankzij de zon. Na het ontbijt van hartkeks met alleen worst omdat de kaas er niet was hadden we in no time alles weer ingepakt en konden we weer op stap.
Deze tweede dag gaat duidelijk alles beter en lopen de jongens een stuk makkelijker. Zou het de stal zijn die ze ruiken of heeft het inlopen van gisteren nu al vruchten af geworpen? Hoe dan ook, ze liepen lekker door, vrolijk babbelend.
Om twaalf uur waren we alweer thuis. Wat heerlijk toch om op een plek te wonen waar je vanuit de voordeur direct in een vakantiegebied staat.
Thuis de balans opgemaakt met dingen die we nog moeten doen voor de vakantie met het echte wandelen en kamperen:
- een heupgordel aan de rugzak maken voor de jongste
- nóg nauwkeuriger tochtplanning zodat er geen verrassingen
  komen qua wandelen (afstand + tijd)
- schoenen van de oudste nakijken, is hij er alweer uitgegroeid?
- zorgen dat we niets essentieels vergeten!


camping twilhaar, Nijverdal